Izdavačka kuća „Laguna" upravo je objavila roman „Besnilo“ Borislava Pekića. Ova knjiga objavljena je u okviru edicije „Dela Borislava Pekića“ u kojoj će ekskluzivno biti objavljen celokupan prozni opus ovog pisca i koji će u Laguninom izdanju obuhvatati 13 knjiga u 23 toma.
Ovim romanom iz 1983. godine Pekić je napustio istorijsku tematiku i napisao delo sa elementima trilera i fantastike čija se radnja dešava na jednom od najvećih svetskih aerodroma – londonskom Hitrou.
„Besnilo“ je vizija kraja sveta koja odgovara onome što smo od sveta napravili.
Virus u obliku metka pogađa u srce civilizacije... Niko nije bezbedan. Biološka katastrofa, u razmerama nepoznatim savremenoj istoriji, pogađa londonski aerodrom Hitrou u jeku letnje sezone. Usled mutacije virusa besnila u jednoj naučnoj laboratoriji, epidemija se širi zastrašujućom brzinom jer nijedna vakcina ne deluje. U karantinu, koji obuhvata ogroman kompleks, zateklo se na desetine hiljada putnika i nameštenika aerodroma...
U ovoj univerzalnoj metafori, čije književne srodnike možemo prepoznati u Kamijevoj „Kugi“ ili Saramagovom „Slepilu“, zaraženi ljudi vode rat ne samo sa zlokobnim psećim virusom, nego i sa besnilom u sebi i besnilom svoje okoline, razotkrivajući tako zastrašujuću istinu o ljudskoj prirodi: nije nam potreban virus da bi ludilo koje s rođenjem nosimo iskazalo sve svoje vidove i probilo tanku opnu obzira i samopoštovanja.
„Besnilo“ je apokaliptična vizija sveta koja se bavi ljudskom vrstom i prirodom naše civilizacije.
Pored „Zlatnog runa“ i „Besnilo“ je po mišljenju čitalaca bilo u selekciji deset najboljih romana srpske književnosti od 1982. do 1991. godine.
Laguna će uskoro objaviti i romane „Atlandita“ i „1999“, a tokom 2012. i 2013. godine još deset naslova proslavljenog pisca.
Pekić je rođen 1930. godine u Podgorici. Od 1945. godine živeo je u Beogradu gde je pogađao Treću mušku gimnaziju i maturirao 1948. godine. Od 1948. do 1953. godine bio je u zatvoru zbog kao pripadnik Socijaldemokratske omladine Jugoslavije. Studirao je eksperimentalnu psihologiju na Filosofskom fakultetu i radio kao dramaturg i scenarista i bio autor brojnih filmova. Prema njegovom tekstu „Dan četrnaesti“ snimljen je film koji je 1961. godine predstavljao Jugoslaviju na Filmskom festivalu u Kanu. Prvi roman „Vreme čuda“ objavljuje 1965. godine. Od 1971. živeo je i radio u Londonu, gde je preminuo 1992. godine.