Nagrade Sajma knjige „Banja Luka 2020“ Laguninim piscima

Iako ove godine Sajam knjige u Banjaluci nije održan, ipak su dodeljene tradicionalne sajamske nagrade.



Žiri u sastavu prof. dr Igor Simanović (predsednik), doc. dr Mijana Kuburić-Macura i mr Valentina Milekić odlučio je da Nagrada „Liplje“ za savremenu književnost pripadne Vladanu Matijeviću za roman „Sloboda govora“ u izdanju Lagune.

U obrazloženju žirija se navodi da kroz priču o nestanku novinara Saše Čomskog i potragu za istinom Vladimira F., Vladan Matijević aktuelizuje problem uslovljenosti savremenog novinarstva trenutnim političkim okvirom.

„Uspostavljajući dijalog sa Kafkom, pisac iznimno vješto koristi potencijal kafkijanske stvarnosti i kreira, u žanrovskom pogledu, vrlo izazovan tekst koji se otvara kao novinarski izvještaj da bi prerastao u istinski triler, osmišljen da čitaoca vodi do uzbudljivog raspleta. Međutim, podjednako je bitno pitanje koje se nameće kao ključna piščeva intencija: da li je stvarnost koju vidimo i doživljavamo, u stvari, iskrivljena i kreirana od nekog medija koji suštinski upravlja njome.“

Nagrada „Stuplje“ za negovanje srpske tradicije i pravoslavne duhovnosti pripala je Nebojši Jovanoviću za knjigu „Dvor gospodara Jevrema Obrenovića 1816–1842“, koju je takođe ove godine objavila Laguna.

Knjiga Nebojše Jovanovića predstavlja izuzetno detaljan pregled života i rada najmlađeg brata kneza Miloša, aktivnog učesnika prelomnih istorijskih događaja u prvoj polovini XIX veka, a opet nepravedno zapostavljenog u srpskoj istoriografiji.

Žiri je u svom obrazloženju istakao da je ličnost Jevrema Obrenovića predstavljena iz dve perspektive.

„Prva se odnosi na biografske podatke i ulogu u društveno-istorijskim zbivanjima, sve do konačnog razlaza sa knezom Milošem i izgnanstva iz Srbije. Druga perspektiva, podjednako ravnopravna, fokusirana je na kulturološku ulogu koju je odigrao dvor Jevrema Obrenovića u tadašnjem srpskom društvu, prvo u Šapcu pa u Beogradu. Svi podaci izneseni u knjizi temelje se na istorijskim izvorima, objavljenim i neobjavljenim, a rodoslovi, bibliografija i indeksi dodatno doprinose naučnoj uvjerljivosti studije. Poseban kvalitet otkriva se u činjenici da je knjiga Nebojše Jovanovića pisana tako da se može čitati skoro kao beletrističko štivo, koje će, zasigurno, dodatno doprinijeti osvjetljavanju nepravedno zatamnjenih i skrajnutih ličnosti iz srpske istorije.“