Prikaz knjige „Ludi kralj“: Svaki je kralj lud koliko i narod koji mu služi

Imajući na umu trenutne postizborne turbulencije i opšte nezadovoljstvo i napetost u zemlji, Laguna verovatno nije mogla da odabere bolji i podesniji trenutak da na našem tržištu izda satiričnu dramu „Ludi kralj“ crnogorskog novinara, producenta i kolumniste Željka Ivanovića, koji je za svoj građanski aktivizam i antiratne tekstove ovenčan mnogim prestižnim svetskim nagradama koje je primao rame uz rame s nobelovcima!

U ovoj drami otkriva suludo naličje jednog diktatorskog društva u kojem je sve što je nenormalno postalo normalno, u kojem su živci napregnuti do pucanja, a besmisao i apsurd predstavljaju opšte prihvaćenu normalu sa kojom se svi mire i time, iako žrtve, istovremeno postaju i saučesnici.

Drama otpočinje u klinici za mentalne bolesti. Stanovnici te zemlje... izvinjavam se, htedoh reći – ludnice, jesu duševno obolele osobe. Svaka sličnost sa stvarnošću je slučajna, ili možda pak namerna? Da li je slučajnost i što se glavni lik zove Aleksandar, to će već čitaoci prosuditi sami. Pošto je čitavu zemlju doveo do toga da bude zrela za kliniku, predsednik države izgubio je, verovali ili ne, posle više decenija (mada u diktaturi i godine deluju kao decenije) izbore i u dogovoru sa svojim advokatom (koji je, razume se, istovremeno i zastupnik mafije), beži da se sakrije upravo u ludnicu u kojoj se odvija naša radnja.

Tamo ga čekaju Milena, koja je sišla s uma nakon što je sud oslobodio ministra koji joj je ubio sina, njena silikonska školska drugarica Sonja, po zanimanju prostitutka, doduše ocvala, i Luka koji je pao u depresiju nakon silnog klečanja i ulizivanja tokom rada u državnoj službi!

Namešteni svedoci, potplaćivanje doktora radi davanja lažnih dijagnoza, fingirane istrage, dogovorene presude, samo su deo korumpiranosti i nameštaljki uz pomoć kojih je predsednik decenijama vladao zemljom. Sada je završio u ludnici i tvrdi da on zapravo nije predsednik nego njegov dvojnik kojeg su tamo strpali da zavaraju narod dok onaj pravi ne uspe da utekne (gde drugde nego u Dubai). Ili je možda sve to samo izmislio kao opravdanje da bi se zaštitio od drugih pacijenata koji su tamo dospeli upravo zbog njega? Od bolnih istina o strahotama koje je činio i koje mu pacijenti poput šamara bacaju u lice, brani se praveći se blesav i nevin.

Ali ako je truo vođa, truo je i narod koji ga je držao na vlasti, te nam ludnica otkriva mračan ponor od života koji su njeni stanari vodili pre nego što su u njoj završili. A onda im svima stiže kraj, tragičan kao i taj apsurd od sistema u kojem su decenijama živeli.

Autor: Miroslav Bašić Palković