U okviru programa Književna komuna, srpski pisac Igor Marojević predstavio se publici u Petrovcu. Nagrađivani i prevođeni autor više romana i zbirki priča, slobodni umjetnik koji živi na relaciji Zemun – Barselona, zahvalan i zanimljiv sagovornik, Igor Marojević je tokom večeri govorio o ključnim literarnim toposima svoje karijere. U tom smislu, njegovo petoknjižje o Beogradu i Zemunu je bilo u fokusu razgovora, posebno njegov prošlogodišnji objavljeni roman „Tuđine“. Osim ovog romana, Marojevićevo petoknjižje čine i naslovi „Dvadeset i četiri zida“, „Parter“, „Beograđanke“ i „Prave Beograđanke“.
Objašnjavajući nastanak zbirke priča „Beograđanke“ koje su napisane u ženskom ključu, Marojević je govorio o delikatnom i subverzivnom pristupu ženskoj psihologiji. Posebno u inovativnoj priči „Unutra“ koja na originalan način objedinjuje teme otuđenja i virtuelnog seksa. Svoju poetsku poziciju Marojević i u sledećoj knjizi, romanu „Prave Beograđanke“, vidi u kontekstu hiperrealizma kao spisateljske prakse, uveliko prošaran parodijskim i detektivskim segmentima u prozi. Istakao je da je hibridna konstrukcija žanrovskih opredjeljenja bila najzahvalniji okvir za predstavljanje jednog ličnog pogleda na svijet i savremeno srpsko društvo.
O potrebi pisca da svoja objavljena djela iznova dopunjuje u drugom izdanju, govorio je kroz temu rata u romanu „Šnit“. Navodeći primjer velikog američkog pjesnika Volta Vitmena čije je svako novo izdanje zbirke „Vlati trave“ bilo drugačije (dopunjeno i izmijenjeno), prihvatio je kao autor legitimno pravo da svoja djela smatra otvorenim.
Marojevićev roman „Tuđine“ je poslednje djelo ovog autora (...) Tema koju roman pokriva je pervertirano lično iskustvo i tranzicijske decenije, na prepoznatljivom putu od Crne Gore (konkretno Risan i Boka Kotorska) do Beograda. Završetak romana pada u vrijeme NATO bombardovanja Jugoslavije 1999 godine, na jedan neočekivan način, opštim krajem u čudnovato uređenom skloništu na Novom Beogradu.
Pri kraju razgovora, na postavljeno pitanje –
Montenegro ili Karadag? – odgovor Igora Marojevića je bio –
Karadag.
Izvor: sajt Narodna biblioteka Budve
Autor: Đorđe V. Gregović