Dvojezična srpsko-engleska monografija „
Blagodatna“, koju su krajem 2022. zajedničkim snagama objavili Fond Blago i izdavačka kuća Laguna, objedinjuje u jednoj knjizi najvažnjе i najuspelije predstave Bogorodice u srpskom srednjovekovnom slikarstvu. Ovaj bogati izbor prikaza najvažnjih događaja iz Bogorodičnog života, koji se slave u Crkvi kao Bogorodičini praznici, kao i iz Hristovog života u kojima је učesnik bila, uz druge teme freskopisa srednjovekovnih bogomolja u kojima se pojavlje Majka Božija, zaokružuje srpski duhovni, kulturni i državni prostor tog doba.
Monografija je ne samo prvo Lagunino izdanje sa blagoslovom jednog poglavara SPC – aktuelnog patrijarha srpskog Porfirija (Perića) – već i prva knjiga Fonda Blago koji tri decenije radi na očuvanju srpske srednjovekovne baštine i digitalnom dokumentovanju srpskih srednjovekovnih spomenika. „Sve slike i snimci Fonda Blago slobodno su dostupni na
sajtu ove neprofitne nevladine organizacije“, kako bi se „publici širom sveta omogućilo da sazna više o najpoznatijim crkvama i manastirima podignutim na srpskim zemljama tokom srednjeg veka i da se upozna sa u njima sačuvanim umetničkim delima“.
U monografiji „Blagodatna“ o životu Bogorodice i njenom kultu svedoče freske manastira: Visoki Dečani, Gračanice, Gradca, Kalenića, Kučevišta, Mileševe, Nove Pavlice, Pećke patrijaršije, Sopoćana, Starog Nagoričana, Studenice, Markovog manastira, Crkve Bogorodice Ljeviške u Prizrenu, Bele crkve karanske… Povezuju ih tekstovi – studije
episkopa zapadnoameričkog Maksima (Vasiljevića) i istoričara umetnosti Ivane Lemkul, uz predgovor
episkopa disedorfskog i nemačkog Grigorija (Durića).
Vladika Maksim piše o „Majci Božijoj u pravoslavnoj teologiji i pobožnosti“ napominjući da „ličnost Bogorodice ima ne samo istorijski već i eshatološki značaj“. On citira svetog Grigorija Palamu, arhiepiskopa solunskog i jednog od najznačajnjih bogoslova 14. veka, koji u „Homiliji o Uspenju“ ističe da je „sabravši sve načine na koje je ulepšao tvorevinu, Bog od Marije stvorio mirisni buket svega, i vidljvog i nevidljivog… ujedinjujući ono što je dole sa onim što je gore, zagrlivši celu tvorevinu čudesima koja nju okružuju“.
Sva ta čudesa i lepota izvan vremena i prostora sjedinili su se u kultu Presvete Bogodice o čemu na prostoru srednjovekovne Srbije svedoče monumentalni spomenici i njihovo slikarstvo, ali i bogoslužbena književnost i himnografija, čiji se odraz sjedinio sa ikonografskim programima srpskih svetinja o čemu piše Ivana Lemkul, istoričar umetnosti srednjeg veka.
Ona je zajedno sa Nenadom Vukićevićem, Zoranom Jovanovićem i Vladimirom Aćimovićem priređivač ove monografije. Autori vrhunskih fotografija su: Nenad Vukićević, Zoran Jovanović, Branko Jovanović i Vladimir Perić, a dizajn knjige uradio je Denis Vikić. Monografija u Laguni ima status knjige „za poklon“.
Trud svih koji su ostavili svoj autorski trag na ovoj monogafiji o srpskom srednjovekovnom kulturnom i umetničkom nasleđu nije ni bez poruke za savremenog čoveka i čitaoca.
„Život Bogorodice i njena vernost Bogu svojih otaca pokazuje kako se moramo oslanjati na veru, što će nas dovesti do toga da kažemo da je uprkos našoj logici, Bog zaista u stanju da preobrazi sve stvari. Ovo je suštinska poruka u visoko racionazovanom vremenu u kojem živimo, gde čovek prohodi u potpunom samopouzdanju i ljudskoj sigurnosti. Istina Bogorodice je protivotrov preovlađujućem indvidualizmu u društvu. Kada ukazujemo počast ikoni Hrista ili Bogorodice, mi manifestujemo pobedu nad svojim individualizmom i pokazujemo da nismo samodovoljni. Umesto da uzmu istoriju u svoje ruke, ljudi bi trebalo da slede primer Bogorodice. Živeti poput nje znači dopustiti Bogu da uđe u istoriju“, zaključuje vladika Maksim u svom tekstu „Bogorodica – ikona vrhunske slobode“, kao bogoslovskom okviru monografije „Blagodatna“.
Autor: Jelena Tasić
Izvor: Danas