Evropski umetnički roman je zastrašujuća stvar isto kao i evropski umetnički film, ali ovaj prvenac portugalskog akademika iz 1977, vrlo je lak za praćenje kada mu se prilagodite.
Na početku, koji pomalo podseća na
Kafkin stil, autor uvodi lik slikara H, koji je plaćen da naslika portret sumnjivog klijenta S. koji radi za vladu, a roman počinje da se bavi apsurdom života i nedostatkom svrhe. Kasnije se, polako, zbog brige slikara H, pojavljuju druge figure: u početku pomalo, a kasnije sve više. Nije baš nadaren kao slikar, ali ono što ga, na kraju, spašava jeste radoznalost o svom stanju.
„Šta želim? Kao prvo, ne želim biti poražen. A zatim, ako je ikako moguće, želim da uspem.“ Kada se ove skromne ambicije vezane za slikanje ne ispune, on se polako vraća pisanju. U njegove pokušaje pisanja autobiografije, koja govori o njegovom susretu sa smrću i hapšenju, prepliću se opisi renesansnih remek-dela, kao i prikaz putovanja do venecijalnskog Bijenala, mišljenja o filmu i književnosti i potpuna analiza koja govori o tome zašto ljudi kupuju razglednice sa slikama umetničkih dela. Veličanstveni trijumf!
Izvor: Independent
Prevod: Lidija Janjić