U Maloj sali Kolarčeve zadužbine u utorak, 5. maja, održano je književno veče posvećeno delima velikog književnika Borislava Pekića.
O delima jednog od najznačajnijih srpskih književnika 20. veka govorili su Dejan Papić, direktor Lagune, Aleksandar Jerkov, književni kritičar, Petar Arbutina, književnik i kritičar, i Nenad Nikolić, pisac.
Izdavačka kuća Laguna je, prvi put u Pekićevom umetničkom stvaralaštvu, objavila njegova celokupna književna dela u trinaest knjiga (ukupno dvadeset dva toma).
Borislav Pekić je rođen 4. februara 1930. godine u Podgorici a studirao je eksperimentalnu psihologiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Poznat je kao romansijer, dramski pisac i filmski scenarista. U početku svog književnog stvaralaštva pisao je filmske scenarije ali 1965. godine objavljuje svoj prvi roman „Vreme čuda“ i od tada bavi se samo pisanjem. Bio je član uredništva Književnih novina, saradnik u brojnim časopisima, novinama i dnevnim listovima. Autor je i tridesetak dramskih dela za pozorište, radio i televiziju. Ninovu nagradu za roman „Hodočašće Arsenija Njegovana“ dobio je 1970. godine. Zbog svoje odluke da se sa porodicom preseli u London, postaje persona non grata za jugoslovenske vlasti. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana u Beogradu nakon što je preminuo 2. jula 1992. godine u Londonu.
„Ono dno, ono finalno dno koje treba tražiti ne nalazi se izvan nas, ne nalazi se ni u kakvom narodu, ni u kakvom kolektivu, i ni u kakvom predavanju onome što je izvan nas. Ono se nalazi duboko u nama. Penjanje u visine, nije ništa drugo nego spuštanje do najdubljeg dna vlastitog bića. I tu je konačna istina…“ Borislav Pekić